drama horor jawa “pulung gantung”
karya : gondhol sumargiyono
introduksi
Musik : sedih menegangakan, vokal
Setting ; TALI UNTUK NGANTUNG
Bayi diblebeke,banjur sing
blebegke arep ngantung
Wong arep ngatung, terus soko nduwuR wong pating
grantung terus mati lampu
adegan 1.
Setting : desa serpeng,
malem kang peteng ngegirisi, nyanyring, mung ana keceran amben,cilik dawa,
klasa pandan, omah gedek ngone kliwon, lampu nyorot omah kliwon sing peteng
Musik :mencekam
Wong loro turu nong ngon
amben bareng, tuminem ngilir,
Tuminem : kang
……..kang,,,,! Hawane kok ora enak-enako blas ya kang, bengi iki gek peteng ,
gek ora kaya biasane, kae to kang rungokno Tho kang kirike le baun medeni, tur bengi-bengi kok
ono manuk kulik suarane seru banget. Arep ono opo yo kang
Kliwon mung meneng wae
deweke malah mbenake kemule , ethok ethok ora krungu lan ora namatke ya merga
wedi.
Tuminem : kang….kang…… budek po piye je?
Kliwon : ngopo tho?
Tuminem : KAE LHO RUNGOKNO………AREP ONO OPO YO
KANG………?
Kliwon : rasah clemongan.
Tuminem ngadek soko amben
kaget ono cemlorote cahya abang morah-morah…….
Tuminem : e kang …kang kae tho sawangen………
Kliwon :opo tho kang-keng-kang keng(karo wedi
ning nyerak)
Tuminem : kang kak ana
cahya abang morah-morah- cemlorot kae lo kang……
Kliwon : ojo clewa-clewo kowe…ora mnboh-mboh….
Tuminem : iyo,….iyo ning kae lo sawangen,
ujudte koya tali abang
semuijo, lo…lo kang saya cetho kaya siwur,]
Kliwon : koyo siwur opo tali, ono buntute…ijo opo
abang?
Tuminem :Mboh kang…ning kok ngegirisi ya kang……….
Kliwon ; ya..ya… ning
oja neka-neka to nem,…iki awaku mrinding kabeh, wulu cumbuku ngadek kabeh
Tuminem : ning ndang
sawangaen to kang
Kliwon : gusti
allah….kae pulllllungggggg ganntunggg
Tuminem : pulung
gantung ?
Kliwon : ya….iku..tanda
yen wektu kang ngegirisi ing desa iki bakal kedaden, desa serpeng bakale ana
wong kang……
Tuminem : wong ngopo
kang?
Kliwon :…………..(menenng
wae)
Tuminem :gek piye yo
kang
Kliwon : aku ra dong,
ning nem sasi kepungkur kandane lek wir , ya ngerti pulung gantung kuwi nibo
neng tloga sudang, ora let suwe kang suta ditemoke ngantung nang wit asem,
mangka ….
Tuminem :kang aku
weDi…..(nyerak)
Kliwon :mula..
Tuminem : njur sapa ya
kang……lha playune ngidul ngetan kae, njur sopo ya kang……….
Kliwon : mboh……
lampu blck out mlebu
musik pelan-pelan
Adegan 2
Setting : omah tukirah,
amben dowo, tukirah terbaring sakit,
Musik : sedih seasana pedesaan.
Situkirah kang algi lara
mung turu wae, saka njero kamar an lio
metu SETU KANG NECIS LAN LAGAKE JUNGKATAN LAN NGRAPEKE KLAMBINE.
Tukirah: ( karo turu) kang arep
nyandi tho kang?
SETU : arep nang ngone Ngatemo
rejo, wong wis telung sasi deweke urung bayar leku setor bekicot. Lak ya
lumayan keno ngo tuku obatmu………
Tukirah: kang ….lak yo wis suwe
lemu bola bali nangone ngatemo rejo kuwi ?
Setu : iyo ning ……………….
Tukirah: ning ketuk saiki
angger kowe ndono mesti mung kecelik to kang, mesti ora entuk opo-opo…………
Setu : aku khi……. (urung rampung wis di jawab karo tukirah
Tukirah: ora wani, jireh karo
ngatemo rejo, to kang
Setu : ora le ngono rah, aku kuwi mung njogo ben iso sesrawungan ben iso
seduluran marang sapa wae ora luwih, ngatemo rejo kuwi tak anggep wong kang
bisa tak percaya,
Tukirah: kang opo kowe kuwi ora kroso yen kowe kuwi mung di
apusi karo ngatemo rejo kae, sing kandane juragan ning ora duwe modal. Aku ki
bingun karo kowe,mbok kowe ki wis ngerti yen ngatemo kuwi koyo ngono, naging
saben kowe golek bekicot banjur mbok setorke deweke.
Setu : wong jawa kuwi lak jawabpe tho rah, yen wong nyilakake uwong mesti
bakal entuk piwales, wong nandur kuwi nguduh
Tukirah: yen koyo kowe ngunduh
opo kang? Nguduh lamise ngatemo rejo, sing ganyak ganyuk pinter wicara ning ora
tau nyata.elingo yokan sadaro, mbok golek juragan lio to kang, lek tulak po sopo?
Setu : ora Rah, karepku mono mung nganteke le bakal nyarutang ngatemo
rejo,yen aku nyetorke bekicot kuwi nang ngone lek tulak wediku aku malah ora
bakal di bayar karo ngatemo rejo…. Mangka kowe ngerti dewe kanggo modal kuwi
rakyo pekarangan ngarepan lan mburi wis tak dol kabeh
Tukirah: mula kang kabeh lak
wis cures,entek tho …!(marah sedih)
Setu : wis to rah,aku ki yo
bingun,aku ngerti ( mangkel ndokol ning ditahan),
Tukirah: bingun kuwi lak mbok
gawe-gawe dewe tho kang, moso balio modal kang wis dipangan lek ngatmo kuwi ora
bakal…..
Setu : atiku tetep percaya yen ngatmo kuwi bakal mbaleke rah,
Tukirah: kapan? Nunggu lempeng
do jugruk, Nunggu aku ngati mati nunggu stagen iki dadi sarana ngo ngencang
gulune ngatemo
Setu : hemmmmmmm, (tanpa pamit setu banjur lunga)
Tukirah : kang,……..o allah kang
setu,
Lungane setu ninggal loro atine
Tukirah. Tukirah mung mangu-mangu mikir lorone lan sepineng ati
Nora let suwe teko mbok ginah………….. Soko pasar gawa jarik anyar
Mbok ginah :Rah gilo kowe tak tukoke jarik, anyar, (kirah mung meneng
wae). Rah…… rah…… kowe ki ngopo……..(di oyak-oyak awake tukirah nagging tukirah
mung meneng wae)……. Rah….
Tukirah :(alon karo nyilake
rambute) ngopo to mbok……….aku ki mikir uripku karo kang setu kuwi,kok yo kaya
ngene gek aku lelaranen koyo ngene ora mari-mari,
Mbok ginah : yo…aku ngerti ning
sejatine menungsa kuwi lak mung saderma ngakoni to nok
Tukirah : aku jane ora tega
karo kang setu wis ngalor ngidul nambake, kerjo nglupuke kicot ning yo tetep
wae duit ora tau nyekel wong mung di apusi karo ngatemo rejo, ora ono sing digo
ngobatke,yo kandane ono kertu askes kanggo wong kere koya aku ning ngo golek
kertu aske we ngetoke duwit 100.000, Gek kuwi soko ngendi to mbok?
Mbok ginah: ya, (ingin mengalihkan pembicaraan) ning iki lo rah mau aku
nang pasar ngerti jarik apek banget cobanen to rah
Tukirah : mbok…… jarik kuwi
apik nig opo bisa tak ngo sak lawase, wong jarikku sing tak ngo iki, yo jarik
kang pungkasan, jarik kan tak senengi(karo nguculi stagen), aku malah seneng
stagen iki mbok, le nukoke kang setu telung sasi kepungkur,stagen iki mbok
menawa kang bisa gawe katentreman( di elus elus wae stagen kuwi)
Mbok ginah: oya ora papa ning iki simpenen to nok,
Tukirah : ya mbok cerake aku
kene wae, wong sedelo mengkas mesti tak go kemul ora opo-opo to mbok ?
Mbok ginah : Ora kok rah, ora opo-opo,( sambil menempatkan
jarik di samping tumirah, tumirah yang duduk termangu kemudian di jungkati karo
mbok ginah)
Tukirah : mbok rambutku do
bodol kabeh ya mbok,(mbok ginah diam saja), emboh mbok opo bakale disi aku ya
mbok le bali nang ayunan
Mbok ginah: Rah, mbok ora nglantur yen omongan kuwi, mengko ora apik
tembe burine
Tukirah : apik po elek wis
bakal tak tanggung dewe kok mbok, wiwit aku mbleseke jalmo jagat ngati ora ono
, isen kuwi wis tak sangga abot banget banget(nangis nahan makel)
Mbok ginah: wis to nok ora sah di pikir meneh kuwi, mengko nambai abote
pikiranmu.( mangalihkan pembicaraan,pelan) E..Nok. Mau entuk utangan lek wir
blantik sapi wetan galeng Rp. 100.000,-.ketoke cukup ngo nebus obat mu nang
rumasakit njeruk. Pupung ono duwit, mengko tak terke nang njeruk ya preso karo
nebus obatmu ben cepet mari.
Tukirah: wis mbok aku dewe yo
wis mupus, opo awaku ki isa mari opo ora, ojo-ojo mung ngawe gawean lan
ngerpoti kowe.
Mbok ginah : tukirah nek
jenenge leloro kuwi kudu di singkirke soko awak ben awak kuwi sehat,isa obah,
……… ati kuwi ora kudu mung mutung nanging yo usaha
Tukirah: wis ora kurang kurang
le usaha kuwi mbok, nangin ya ngeneki wae ora saya mari lelaraku ki ning malah
sya ndadi,(Mulai ngelantur) aku njuk pangapura ya mbok …………( tukirah eling
naliko mateni jalmo anake ) jalmo putumu
lanang tak pateni ( karo njerit) ora mergo aku kuwi ora tresna nanging aku wedi
yan awake dewe ora iso ngopeni…………..
Mbok ginah: ora opo-opo nok,……..
Tukirah : (nguyu trus nangis
koyo wong linglung). E….e mbok kowe mau nang pasar ya
Mbok ginah : iya rah
Tukirah : pasar mau rame ya
mbok….? Mesti lek parmi isih adol plendo soko kambil kae, mbok, mbok aku njaluk
di tukoke plendo .
Mbok ginah: duh nduk nek yahmene ra yo wis bubar pasare…… ning, kae mau
aku tuku kambil barang kok nok, dadi isa digawe plendo ngiras pantes gawe
jlantah.
Tukirah : yo mbok aku gelem di
gaweke plendo……, enak paling ya mbok
Mbok ginah : ya…, sik ya tak gaweke,em……em……em,,,, ning aku mau lali
urung tuku lengo enak je nok,
Tukirah : wo yo uwis mbok ora
sah
Mbok ginah; ora rah, karepku kuwi aku kudu nang ngone warunge lek sedul
tuku lengo,…dadi ya rodo sak untara.
Tukirah : ya ora popo tak
tunggu ya mbok.
Mbok ginah metu golek lengo, tumirah ora let suwe mung
ngalamun ngengleng, ing atine bajur oo niat gantung awake
Tumirah : aku tumirah
,wong desa serpeng kang nandang kacintrakan, loro ora mari-mari , abot uripku
ora iso umum sanak, mung abot,
Nyiapke stagene
banjur papake nang nduwur ambene bajur
deweke ngatung………mbok ginah mulih
kaget,………..
Mbok ginah : wo allah ………
rahhhhhhhh tulung……………………………………!
Black
out
Adegan 3
Setting : awan,omah ngatemo
rejo, lincak, kopi,udut lintingan,
Musik : gumbira, menjadi tegang, sedih, menakutkan
Ngatemo rejo lingguh ing kursi dowo karo udut karo ngombe kopi,
ingkat-ingket sajak ora jenak,ora let suwe teko setu,
Ngatemo :
e….setu…… kene..kene(digandeng njur dijak lingguh,
Setu : matur nuwun kang,…… wah sajak mulya tenan ,
enak , ngalamun nyabi udut tur nyruput kopi,ora bingung karo modale bekicot
sing wis arep entek Ya kang?(nada nyindir)
Ngatemo : ya
lantaran aku khi wis ngerti yen aku ki bakale surut leku dedagangan bekicot
kuwi, mula aku rak yo kudu realistis to? Aku kudu nyiapke mental, ati lan awak
ben aku ora Modar alon-alon, men tetep lemu, giras lan saras
Setu : kok
kowe iso koyo mengkono kang, pasarah lan tetep nduwe pangajab duwur,sante?
Ngatemo : aku
… kok…ngatemo rejo, wong pinujul,
cerdas,(jumawah)……Tu, ket mbiyen aku khi rak yo wis nyinau babagan “ olah
rasaning dadi wong tua bongkot”, aku ki rak yo nyinau babagan state of mind.
Setu :
kuwi opo kang? Sate of min kuwi?
Ngatemo :ha….ha…
udu sate of min ,ning state of mind,
kuwi ilmu otak utawa alam kepinteran, ilmune wong-wong pinter koyo aku
iki.wong kang isa ngawasi mongsa, ngadepi opo kang bakalan dumadi, ora jirehan,
ngerti sak durunge winarah.
Setu :nah
ateges kowe rak yo ngerti to kang karep ku ndene ki..?
Ngatemo :
Hayo cetho to, aku ki rak yo nyinau
babagan ilmu kebatinan barang, spiritual, lan moral, anggah ungguh lan wulang
reh,aku khi lak sesepuh kang darbe watak bowo leksana,ambeng parama arta kusuma
rembesing madu, wijile atapa.
Setu :
mboh aku ra ngerti kang, ning ngene lho kang….?
Ngatemo :
ngomonga,aku ki lak yo bakul kang wis
suwe,sedulurmu, aku khi lak yo ngangggo
dedasar ing ngarso sung tulada, ing madya mangun karsa tut wuri
handayani karo wong kaya kowe kuwi
Setu : ora
kang , aku wis ruwet tenan iki,yen aku nyawang kowe ki yo mung ing ngarso
numpuk bonda, ing mandya ngapusi wong
lia, tut wuri hanjegali ben uwong kuwi ngati mati,
Ngatemo :
wo……… sik –sik to iki cethane nesu ngono to kowe ki,… nesu………sek to iki babagan
opo he…. Wong jowo ki lak jawabpe to tu
Setu :
kang kowe ora dong ,ora krungu opo ora ngerti opo entok-etok ora mudeng?
Ngatemo :
babagan apa? Ora sah seru-seru, aku khi ora budek? ( sabil tertawa)
Setu : ya
babagan utang mu karo aku kuwi!, wis telung sasi aku ki nganti anti kesaguhanmu
mbaleke duwit sing mbok janjeke kang bakal tak bayarke karo aku,(nyentak)
Ngatemo : wo
kuwi tho, duit , arep mbok ngo ngopo he……
Setu :
arep tak ngo nambake tukirah nang rumah sakit kang. Arep tak go butuh are tak
ngo kecukupan kluargaku.
Ngatemo :
o…kuwi to……… yen kuwi mesti bakal tak
sarutang, wis saiki bakale tak nei, aku ki kurang piye.( karo nyupuk suwelan
duwit) iki gilo onone agi 200 ewu, kowe ki rasah nesu-nesu wong yen koyo kowe
nesu ki ora patut,ngono we ngango prengat prengut,
Setu :kok
mung 200 ewu, thok to kang
Ngatemo :isih
kurang?
Setu : lak
yo kurang to wong utangmu ki wis 600 ewu karo aku
Ngatemo :
kuwi wingi we tak golek-goleke mung khusus kanggo kowe, iki nduweku ki ya 300
ewu, lha sing 100 tak go cekelan to, py apa kowe ora percaya?
Setu : aku
percaya kang , terus anu kang
Ngatemo :
ngopo meneh ( nada nyentak sajak sadis)
Setu : ora
lha montor sangang puluh kae nag ngedi kang ?
Ngatemo :
arep mbok kapake, wong montor kosongan, wis etak-etek arep mbok kapake?
Setu :
arep tak baleke lek menta, wong ngone deknen,
wis seminggu lho kang le ku nyilih ki, kandamu mung bakal mbok ngo setor
bekicot nang negara kok ora bali?
Ngatemo :
(suwi)………….wis tak dol motormu kuwi
Setu :
mbok dol kang
Ngatemo : lha
ia, lho lak yo kowe wis nompo duwite to
Setu :
piye to kang kok aku ora mudeng blas,
Ngatemo :
kowe lak yo wis nompo duwit soko aku tho?
Setu : yo,
njur ngopo
Ngatemo : lha
kuwi mau duwit soko le ku adol motor sangang puluh kae,
Setu : kok
mbok dol kang aku bakal kepiye
kang,engko yen aku diciduk polisi piye kang, mongko ancamane gumbreg bojone kae
yen saiki ora dibaleke aku mesti bakal di ciduk polisi je kang
Ngatemo : wis
to percayaa aku, wong sesuke yo bakal tak saur , tak tebus kabeh kok wis to
tenanga wae, aku sing bakal nanggung
Ora let suwe teko gumbreg gowo polisi loro julung lan pujud
Gumbreg : wo
la sing di goleki jebul nag kene to……… arep ndelik kowe, arep sesingitan he
setu………
Setu : yu
gumbreg, aku ora ndelik, ora mlayu, aku ki yo arep nang ngonmu ning agi ndene
mampir karepku arep mbalelke motormu,
Gumbreg : ora
idep, sing baku motorku nang endi
Setu : wis
didol yu…………
Gumbreg :
didol lho kowe entuk idin lan palilah sako sapa yen motor kuwi mbok dol
Setu :
sing ngedol dudu aku yu ning kang ngatmo yu,
Ngatmo :
ning duwite kula dum kalih ding yu kula naming 100 deweke njaluk 200, wong
payune niku 300 ewu , monngo sing 100.
Gumbreg, he setu pokoke aku ora urusan karo ngatemo
urusanku karo kowe ,motore balekno opokowe bakal digowo polisi iki
Setu :
kang ngatmo kowe ki pie,……aku …aku ora iso mbaleke saiki yu
Gumbreg : ora
ngurus , pak ,niki njenegan gowo mawon , njenegan ciduk
Setu ;
ngatemo………..wo……iblis………
Ngatemo :
mung nguyu…………………………
Setu di rodo pekso, deweke budi sak pole nanging ora dadi masalah
kanggo polisi loro kemau diseret di gowo nang kantor pulisi
Sak lungane setu, gumbreg, polisi loro,ngatemo mung dewe, hawane ddi
medeni………………….
Arwahe tukirah ………ngangu ngatemo
Ngatemo :kok
mengkoro kabeh tanganku ki
Tukirah :
ngatmo…………..ngatmo…………… getih kang nora temetes
ing bumi iki balekno
Ngatemo :
he….kowe sopo…….. He kowe sopo,,,,,,,,
Tukirah :
wong cubluk …….wong kang minteri wong lio………….aku tukirah………….. Kang mbok jarak
patiku,mbok gawe patiku,…….bojoku mbok apusi ,aku….ora trimo……………
Ngatemo :
ora…….aku ora ngapusi,………… wong deweke kang bodo………..
Tukirah :
mula balekno……..aku ora trimo .hi…hi….hi….loro beles loro…….pati bales pati………..
Ngatemo :
ojo…ojo……..( ngatemo lari mau dicekik tapi akhirnya dicekik lampu black out)
Adegan 4
Setting : kantor polisi
serpeng, korsi, mesin ketik
Musik ; menegangangkan
Bunyi mesin ketik memulai adegan ini, Ing tengah stage setu lingguh
kursi di introgasi
S pujud ;
jenengmu sopo?
Setu :
setu den mas
S pujud :
setu sapa he?
Setu :
setu mondho sia
S. Pujud :
setu mondasio, (sambil ngetik) alamat mu
Setu :
serpeng,tepus,den
S pujud :
gawean ?
Setu ;
ngumpulke bekicot lan kula dal den.
S pujud :
kowe didakwa gumbreg ngapusi,montore mbok dol , yo ora?
Setu :
mboten pak kulo saestu mboten ngedol motore yu gumbreg.estu pak
S Julung : tu,
setu ngakuo mbangane kowe luweh suwe le ngunjoro py?
Setu :
estu mbok mboten slamet sak anak sak putu yen kula niku adol motore yu gumbreg,
motore niku di dol kang ngatmo,
S julung : ning duwite mbok tadahi to……….
Setu :
kula mboten ngerti yen niku duwite le adol motor,
S. Pujud ;
ateges kowe ngakoni to yen kowe sing adol motor kuwi
Setu :
mboten den
S. Pujud : (karo njambak) he tu aku isa muring lho,
aku dinei wewenang ngaplok, utawa mateni kowe yen kowe ora gelem ngaku
Setu :
kolo niku mboten salah den………., seminggu kepungkur kula lak nyilih motore yu
gumbreg niku, karep kula ajeng kangge ngeterke bekicot tang nggene kang ngatmo
ning malah dugi mriko motore disilih sanjange ajeng dibeto wotn wonosari
ngeterker bekicot ten juragane
S. Julung :
wong udu ngonane kok wani nyilihke kowe( karo antem) opo yen udu duweke ki
entuk disilih silihke
Setu :
apun den….kolo mboten ngerti
S. Pujud: ngerti ora yen wong dadi penadah kuwi,
bakal di kunjoro 10 tahun,yen tabah ngeyel koyo kowe tambah 8 tahun urung
dendane limang juta, py
Setu :
mboten den kulo mboten purun, kula wegah wong kulo niku mboten salah den
S. Julung : (
ngaplok) he budek po py kowe kowe
ngakua, yen ora ngaku ora salh yen kowe bajur tak tembak ora bakal ono sing
ngerti
Setu :
ampun den, kula niki tasih gadah semah kang sakit meniko butah kula, kula
naming dados tumbal, kula wong cilik kang dingo ancik-ancik wong gede, kulo
mung wong kang mboten saget nopo-nopo
S, pujud :
(njuambak) orasah grantes, orasah di gawe-gawe, aku ora bakal percaya tangismu,
luh mu kuwi luhe maling kang ora gelem ngaku
Setu : lha
kula ken ngaku kepripoun kula mboten nglakoni
S. Julung : ora
gelem ngaku?
Kemudian setu di ajar habis-habisan ngati lempe-lempe…………….
Lampu black out, tinggal
dua orang itu yang ada…….
S. Julung ; wis marem aku
,mboko ora ngaku kae ning aku wis marem
iso ngajar entek-entekan setu wong deso kang lugu kae
S. Pujud ; ning aku
kroso yen setu kae yo cen ora salah lo mas,mula njur tak kon mulih mau
S. Julung : sing baku aku
wis marem
( suara diiringi tiupan angin dan suara ajing baung)
tukirah : marem
ngatemi wong cilik, sing ora ngerti opo-opo, wong kang ora mangan bangku
pendidikan, wong kang prasoja ning mbok sio-sia
S. Julung: sopo jud aku kok mrinding kabeh………….. Sopo
S. Pujud: aku ora ngerti mas…aku yo mrinding……
Tukirah : aku tukirah, bojone kang setu kang mbok piloro aku
kang 0ra trimake bojoku disio-sio…………….
S. Pujud : aku njuk
pangapura
S. Julung : aku ora gawe
sengsarane bojomu
Tukirah : loro bales
loro,…….. Pati bales pati wirang bales wirang……. Ha…ha..hi,…hi…..
Wong loro mlayu sak pole ngati ono mejo lankarepe arep nembak
tukirahning, ora kroso wong loro tembak-tembakan dewe wong loro podo mati.
Adegen 5
SETING :rumah setu,meja dawa,
untuk tidur tukirah yang sudah hadap ke utara ditutup dengan jarik
Musik : mencekam dan sedih
Didahuli tari setanan
Orang berkumpul di rumah setu
untuk menyemayamkan tukirah,…..Setu sajak linglung, wos ora ona kang
bisa pikir mung nibo tangi mergo awake wus pating brethu mergo di antemi
Setu nuju ngarepe pesreane bojone njerit kepati
Setu ;
TUKIRAH…..TUKIRAH….AKU MBOK TINGGAL TUKIRAH, WO…….. IBLIS…IBLIS KOWE NGATMO
SETAN……
MIJAH : HE NGATEMO
ORA ONO …WIS ORA NANG NGOMAH WUS MLAYU……………….
Setu saya linglung
Solainah :wong sak kowe,
mung bakal dadi wong kang gampang diapusi, dipala di rusak diembe…lan
diidak-idak , setu mung wong cilik wong kang ora iso ngopo-ngopo, setu mung
wong bodo wong kang blas ora iso ngopo-ngopo, obaho kleru, mlipiro kleru,
njungkello kleru………….. Setu…setu
Setu saya linglung
Mijah : he tu wong
kene wus ora gelem ono kowe, kowe mung wong bambung wong kang gowo pagebluk ,
wong bodo longa-longo koyo kebo….minggato…….
Wong deso : omahmu
sangar, tukirah ngantung, pulung gantung wus seneng karo desane dewe yo mung
mergo kluargamu, wus ora apik yen kowe nang desa kene minggato wae minggato
Setu linglung……….. Nganggo tali setu nekak awake dewe……..
Mbok ginah njempling
Mbok ginah : setu…………..
Wong deso ; minggat
tamat
Di nyanyeke yen iso………..
Njareminging ati kang kelangan rasa satuhu jero……
Ebo mlebu ing sak jroning trowongan kang sepi
Kasaput kagulung deresing angin
Sirno bebarengan wektu
0 comments:
Post a Comment